کتاب سینمای دهه شصت ایران

«سینمای دهه شصت ایران از نگاه منتقدان» به یکی از مهم‌ترین دوران سینمایی در ایران می‌پردازد. هرچند برآمدن موج نو سینمای ایران در دهه‌ی چهل، آن دهه را نیز در تاریخ سینمای ایران تبدیل به مقطع مهمی کرده است. اما در دهه‌ی شصت و بعد از انقلاب و تغییر و تحولات اجتماعی و وقوع جنگ، سینمای ایران نیز نیازمند تحول و حضور چهره‌های تازه در همه‌ی عرصه‌ها بود. از این رو، سینمای دهه شصت، دوره‌ای مهم و اثرگذار در تاریخ سینمای ایران است. مدیران وقت سیاست‌هایی حمایتی و هدایتی و در مواردی حتی تنبیهی در پیش گرفته بودند. حمایت‌های اقتصادی از نوع خاصی از سینما و درجه‌بندی فیلم‌ها که شاید بتوان آن را سیاستی تنبیهی در نظر گرفت، به شکل‌گیری یک سینمای خاص در این دوران منجر شد. تولید فیلم‌هایی بی‌خطر که هیچ چالشی را ایجاد نمی‌کردند و یا در نقد و انتقاد از رژیم گذشته بودند. تنها توقع دولت از سینمای دهه شصت پرهیز از موضوعات حاد و حساسیت‌برانگیز بود. بنابراین تولیدات سینمای ایران در این دهه موضوعات حساسیت‌برانگیزی نداشتند. فیلم‌هایی چون «ترن» (که البته فیلمی خوش‌ساخت و با موسیقی متنی زیبا و شنیدنی است)، «سناتور» (که فیلمی پرفروش در زمان خودش بود)، «برنج خونین»، «ریشه در خون» و شیلات تعداد اندکی از این فیلم‌ها با رویکرد انتقادی به رژیم گذشته بودند.
محمدعلی حیدری نویسنده کتاب معتقد است صحبت از سینمای دهه‌ی شصت، صحبت از فیلم خاص و یا فیلمسازی مشخص نیست بلکه درباره‌ی موجودیتی است که ورای اجزای تشکیل دهنده‌ی آن وجود دارد.
«سینمای دهه شصت ایران از نگاه منتقدان» جنبه‌های مختلف سینمای این دهه را از نگاه منتقدان بررسی می‌کند. اقتصاد سینما، مضامین فیلم‌ها، تحولات سیاسی و اجتماعی، جنگ در سینمای داستانی، نقش زن و تحولات آن، تصویر شهر در سینما و سیاست‌های سینمایی آن دوران از جمله مواردی است که منتقدان شناخته‌شده‌ی سینمای ایران در این کتاب به آن‌ها می‌پردازند. بحث سیاست‌های سینمایی دهه شصت شامل مواردی چون درجه‌بندی فیلم‌ها و سیاست هدایتی _ حمایتی _ نظارتی می‌شود.
این کتاب به کوشش محمدعلی حیدری به سرانجام رسیده است و بعد از پیشگفتار کتاب، مقالاتی از محمد تهامی‌نژاد، عباس بهارلو، زنده‌یاد حمیدرضا صدر، احمد میراحسان، هوشنگ گلمکانی، اعظم راودراد، سعید عقیقی، آنتونیا شرکا، بهزاد عشقی، جبار آذین و بهارک محمودی آمده است.
سینمای ایران در دهه شصت همانند بسیاری از اتفاقات و حوادث آن دهه، حالا دیگر حالتی نوستالژیک پیدا کرده است اما برای علاقمندان جدی سینمای ایران خواندن این کتاب، یعنی آشنایی با یکی از مهم‌ترین دوران در تاریخ سینمای ایران و مرور کارنامه‌ی فیلمسازان آن دوران که برخی از آن‌ها هنوز مشغول فیلمسازی هستند.