واژه «کمپوزیسیون» به معنای ترکیب بندی، متحد ساختن و پیوندزدن است. این کلمه در مواردی به کار می رود که اجزای جداگانه و مختلف تابلو، یک کل را تشکیل می دهند و در این کل معنای بیش تری پیدا می کنند. هنگامی که نقاش در اتود خود، از روی مدل، اندام یک انسان یا شئ را می کشد، کمپوزیسیون نقش زیادی ندارد. اما هنگامی که او در تابلوی خود چند اندام یا شئ را به تصویر می کشد، به خصوص، هنگامی که از روی تخیل و تصور خود این تصاویر را خلق می کند کمپوزیسیون مفهومی تعیین کننده می یابد. کمپوزیسیون در مجسمه سازی نیز، یعنی وحدت فرم و محتوا که مجسمه ساز باید به آن دست یابد. کتاب حاضر، جلد هفتم از مجموعة ده جلدی «مکتب هنرهای تجسمی» است که به دو هنر تجسمی نقاشی و مجسمه سازی و بیان مفهوم کمپوزیسیون در این دو هنر اختصاص دارد.
کتاب مکتب هنرهای تجسمی 7
گوتنبرگ
مجموعه ی نویسندگان