در مدرسۀ دارالفنون معلم ریاضی ما آقای وحید بود. معلم فارسی مان آقای میرزا عبدالعظیم خان قریب بود. معلم عربی مان که مهم ترین درس به شمار می رفت، مرحوم اعتمادالاسلام پدرخانم مرحوم من بود. معلم فیزیک مان دکتر غلامحسین خان شمس بود. معلم شیمی مان دکتر محمودخان شیمی بود.
آن زمان مصدق سر کار بود و مسئلۀ نفت مطرح بود. مردم آنجا اسم بچه هایشان را مصدق می گذاشتند؛ برای اینکه او سمبل کسی بود که مقابل خارجی ها ایستاده بود و اولین کسی بود که توانست در مشرق زمین مقابل انگلیسی های پدرسوخته خودش را نشان دهد و نفت را از دست شان بگیرد، کوس رسوایی شان را اول بار در دنیا بزند. خیلی به او احترام می گذاشتند؛ در تمام ممالک عربی و از جمله در همین دمشق که بنده بودم.