برای من که پرم از قفس پری بفرست؟ اگرنه... یک دو نفس بال باوری بفرست؟ برای مشق جنون شهر جای محدودی ست برایم از ورق دشت دفتری بفرست؟ دو بغض چشم مرا میزبان باران کن تر است دامن من... دیدۂ تری بفرست؟ تو تا «عزیز» منی راه و چاه هردو یکیست چقدر منتظرم، نابرادری بفرست؟
خیلی کتاب قشنگی بود