کتاب سودای مکالمه، خنده، آزادی

Sodaye Mokalemeh
میخاییل باختین
کد کتاب : 43645
شابک : 978-6220107149
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 158
سال انتشار شمسی : 1402
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 4
زودترین زمان ارسال : 18 اردیبهشت

معرفی کتاب سودای مکالمه، خنده، آزادی اثر محمدجعفر پوینده

کتاب "میخاییل باختین" شامل ترجمه‌هایی است که درباره نویسنده و اندیشمند روس باختین تدوین شده است. این کتاب به دو بخش تقسیم شده است. بخش اول شامل مقالاتی از چند نویسنده برجسته جهان درباره باختین است. دو مقاله اول از کتاب "منطق مکالمه" نوشته "تودروف" انتخاب شده است که درباره اندیشه و زندگی باختین می‌باشد. مقاله بعدی مقدمه‌ای است که "رومان یاکوبسون" بر کتاب "مارکسیسم و فلسفه زبان" نگاشته است. در این نوشتار، یاکوبسون به اهمیت اندیشه‌های باختین در زمینه نظریه و نقد ادبی، و پیشگامی او در دو حوزه "زبان شناسی اجتماعی" و "نشانه شناسی" تاکید می‌کند. در مقاله چهارم، "ژولیا کریستوا" منتقد و اندیشمندی که باختین را در فرانسه معرفی کرده است، او را به درستی بنیانگذار پسا فرمالیسم معرفی نموده و جایگاه برجسته باختین در تحول نظریه و نقد ادبی را مشخص می‌کند. کریستوا نقد باختین را از دیدگاه فرمالیسم روسی به عنوان پیشگام حرکت کنونی نشانه شناسی می‌داند. عنوان مقاله بعدی کتاب "نقش باختین در گسترش عرصه جامعه شناسی ادبیات" است که آن را "لوسین گلدمن" نگاشته است. در این نوشته، گلدمن به نقش آثار باختین در جامعه شناسی ادبیات تاکید می‌کند و به ارتباط اندیشه‌های او با "لوکاچ" و "گلدمن" اشاره می‌کند. مقاله "گزینش‌های اساسی باختین" که برگرفته از کتاب "منطق مکالمه" نوشته "تودروف" است، مقدمه‌ای است برای آشنایی با آثار و اندیشه‌های باختین. بخش دوم کتاب نیز شامل برگزیده‌ای از نوشته‌های باختین است که به فارسی ترجمه شده است. این نوشته‌ها شامل "سخن در زندگی و سخن در شعر"، "درباره رابطه زیربنا و روبناها"، "بررسی ادبی امروز"، "گزیده‌ای از یادداشت‌های 1970 و 1971" و "گزیده‌ای از ملاحظاتی درباره دانش شناسی علوم انسانی" می‌باشند.

کتاب سودای مکالمه، خنده، آزادی

محمدجعفر پوینده
محمدجعفر پوینده (۱۷ خرداد ۱۳۳۳ – ۱۸ آذر ۱۳۷۷) مترجم، نویسنده و جامعه‌شناس ایرانی بود که در جریان ترورهای موسوم به قتل‌های زنجیره‌ای توسط عواملی که به وزارت اطلاعات ایران نسبت داده شدند به قتل رسید. پوینده از فعال‌ترین اعضای کانون نویسندگان ایران بود. وی تا پیش از مرگ در دفتر پژوهش‌های فرهنگی مشغول به کار بود.