آدم ها همیشه رویای پرواز را در سر پرورانده اند. در اسطوره های یونانی، ایکار با موم و پر، بال هایی ساخت و تا پیش از سقوط در دریا، در آسمان پرواز کرد. لئونارد داوینچی در قرن پانزدهم میلادی طرح هایی از ماشین های پرنده را کشید. مهندس آلمانی به نام اتو لیلینتالدر سال ۱۸۹۱ میلادی(۱۲۷۰ خورشیدی) با قابی از چوب بامبو که با الیاف گیاهی به هم متصل شده بود، گلایدری ساخت. او روی این قاب را با پارچه پوشاند. اتو از روی تپه ای در برابر باد دوید و در هوا به پرواز درآمد و شناور شد. او بار ها بدین شکل پرواز کرد. طول برخی از پروازهایش به ۴۰۰متر نیز رسید. در سال ۱۸۸۹ میلادی(۱۲۶۸ خورشیدی) یک فرانسوی به نام کلمان آدر ماشینی به نام ائول ساخت. این اقدام های خیال پردازانه ی اولیه موجب برداشت بهتر آدم ها از پرواز شد.
کتاب هواپیماها
