این کتاب نه پسا توسعه را دارویی برای درمان امراض معرفی می کند و نه آن را به عنوان آخرین مأمن وحشی های نجیب رد می کند. پسا توسعه نوعی بازاندیشی در روابط شمال - جنوب است که قدرت انتقادی و برساختی چشمگیری دارد و باید در طول زمان بیشتر مورد پالایش و بحث قرار گیرد. در فصل دوم، آرتور اسکوبار، مدافع برجسته پسا توسعه در مقاله (پسا توسعه به منزله مفهوم و عمل اجتماعی)، مقدمه ای ژرف برای تفکر پسا توسعه فراهم می کند و آن را انتقادی پسا ساختار گرا از توسعه می خواند. وی این تفکر را در زیر مجموعه مطالعات توسعه قرار می دهد و نکات متعدد منتقدان را می پذیرد. برای تشریح نظریه پسا توسعه، باید به تحلیل بدیل های توسعه، مسائل نظری و عملی و طراحی چشم اندازهای پسا توسعه بپردازیم.
کتاب پسا توسعه