کتاب معماری منبع باز نوشته کارلو راتی؛ استاد دانشگاه و معمار معروف ایتالیایی با همکاری متیو کلادل و جمعی دیگر، چشم‌انداز کاملا جدیدی است از اینکه معماری چگونه می‌تواند و باید با حقایق قرن بیست‌ویکم تطبیق پیدا کند. این کتاب، مملو از انگاره‌هایی بزرگ است که هیچ معمار یا طراحی نمی‌تواند آن‌را نادیده بگیرد. منطق این کتاب که در هفت بخش تدوین شده، مانند یک قایق بادبانی که برای پیش رفتن در خلاف جهت باد، جهت بادبان را تغییر می‌دهد، پرشور و در جهت‌های مختلف به پیش می‌رود. راویان کتاب، پیش از آنکه تغییر جهت دهند، به اندازه کافی در یک جهت پیش می‌روند، اما همواره نگاهی باز و روبه جلو دارند. جهت اصلی، همان باور مشترک به انگاره منبع باز بودن، است. تاریخچه معماری به زمانی برمی‌گردد که آدمی برای زندگی مجبور به ساخت سرپناه برای خود بود. معماری از دوره‌های پیش از تاریخ، اساسی‌ترین نیازهای بشری را همچون ساخت سرپناه و خانه برآورده کرده است. در عین‌حال معماری به دلیل قابلیت خلق طرح‌هایی در ابعاد بزرگ و باشکوه، امکان یافته تا به‌عنوان واسط خود بزرگنمایی و نمایشی در خدمت کل جامعه قرار گیرد. تمدن‌های باستانی نیز معمولا توسط بقایای معماری و دستاوردهایشان شناخته می‌شوند. زمانی که مدرنیسم در معماری شکل گرفت، این کار یک حرکت آوانگارد با زیرلایه‌های زیبایی‌شناختی، اخلاقی، فلسفه‌ای محسوب می‌شد. امروزه دیگر سازه‌های بزرگ نمی‌توانند فقط توسط یک شخص خلق شوند، بلکه افراد زیادی در طراحی آن نقش دارند. ساختمان پایدار تبدیل به یک مفهوم همه‌گیر شده و تأثیر عمیقی بر معماری گذاشته است. در میانه دنیای شگفت‌انگیز معماری، نوعی از معماری سربرآورده که از آن به «معماری منبع باز» تعبیر می‌شود.
کتاب معماری منبع باز
کتاب وارش
کارلو راتی
