کتاب می خواهم اعتماد به نفس داشته باشم

اعتماد به نفس یعنی بهره­ مندی از احساس اطمینان، امنیت و قدرت و یا بی نیازی به ترس و نگرانی؛ یعنی یقین دارید که فردی توانا و با استعداد بوده و به انجام هر کاری قادرید. بعضی افراد به ظاهر نسبت به دیگران ازاعتماد به نفس بیشتری برخوردارند؛ در صورتی که حتی نیرومندترین اشخاص در مواقعی فاقد این ویژگی ­اند و یا در اتکاء به این اهرم نیرومند با مشکل روبه ­رو می­باشند. انسان، در ذات در برابر اوضاع و موقعیت جدید احساس ناامنی می‌کند. در صورتی که شما با عبور از راه پر فراز و نشیب زندگی درسهایی می­آموزید که هرگز در مسیر صاف و بدون اصطکاک آنها را فرا نمی‌گیرید. به هر حال اعتماد به نفس شما آنقدر که در روزگاران سخت رشد می‌کند، هرگز در دوران نیک فرجامی و آسودگی پرورش نمی ­یابد. اعتماد به نفس همان اعتماد به استعدادها و قابلیتهای نهفته در ژرفای وجودمان بوده و پایه و شالوده­ی آن بر تجربیات موفقیت­ آمیز گذشته استوار است. شما بارها شکست خوردید و نهایتا بر همه آنها غلبه کرده و پیروز شدید. اما هیچ یک را به خاطر ندارید. نخستین باری که تلاش کردید بایستید، افتادید. اولین باری که می‌خواستید شنا کنید، احتمالا غرق شدید، و نخستین باری که سوار دوچرخه شدید، سقوط کردید. این کارهای ساده و متداول سنگریزه ­هایی بود که پس از اتصال به یکدیگر سنگ زیربنای اعتماد به نفس شما را شکل بخشید. شما این فرآیند را بارها و به اشکال گوناگون و در مراحل مختلف زندگی تجربه کرده­اید. ویکتور هانسن در مقاله ا­ی فوق تأکید می‌کند که لغزش عیب نیست و اگر فرصت و یا امتیازی را از دست بدهید دنیا به آخر نرسیده است، توقف و تسلیم بعد از ناکامی تنها واکنشی است که ما را در تله نگه می‌دارد. بنابراین پس از هر شکست کوششی دوباره باید کرد و با موقعیت بهتری مواجه شد. پس به جای این که بیدرنگ برچسب «شکست خورده» بر پیشانی خود بزنید، بکوشید از زوایای مختلف و جوانب گوناگون عملکردتان را بررسی کنید و پس از شناسایی کاستیها و نارساییها دیگر بار وارد میدان عمل شوید، نه تنها نیرومندتر از گذشته، بلکه متفاوت­تر از گذشته. باید از آنچه کارآیی نداشته دست کشیده و راهبرد جدیدی را بیازمایید. باید انصراف از این تصمیم را امری محال تلقی کنید. راهی است که در پیش گرفته­اید و بایستی تا پایان راه بروید و هر مشکلی پیش بیاید ناگزیر با آن روبه­رو شوید. این فرآیند شالوده­ی اعتماد به نفس شما را پی­ریزی می‌کند، خواه یادگیری دوچرخه سواری باشد و یا سخنرانی در پشت میز خطابه و یا هر کاری دیگر. هر مهارتی در اثر تکرار و تمرین به ذهن‌تان رسوخ یافته، بتدریج در آن مستقر شده و به صورت واقعیتهای محرز در می‌آید. شکست همیشه مشکل ­ساز نیست و تلاش ما نیز همیشه به شکست منجر نمی‌شود. هر گاه باور کنید که در وجود شما گنج‌هایی هست و این باور در روح­تان ریشه بدواند، بی گمان برای دسترسی به این قابلیت و استفاده از آن در جهت تحقق اهدافتان خود را به آب و آتش زده و با هر مانعی دست و پنجه نرم می‌کنید. و پاداش شما اوج سعادت و کسب موفقیت تام و تمام عیار خواهد بود.