حادثهی مرگ امر محتوم و قریب الوقوعی است که دیر یا زود گریبان تک تک ما آدمیان را خواهد گرفت و مهلت زیستن بر روی کره خاکی را پایان خواهد داد. اکنون پرسش اصلی این است: آیا می توان از یاد و ذکر چنین رویداد مهم و تاثیرگذاری غفلت کرد و به آن بی اعتنا بود؟ آیا یاد مرگ می تواند نقش سازنده در بالاتر بردن کیفیت زندگی و غنی تر کردن شخصیت فردی داشته باشد؟ اساسا مرگ چگونه رویدای است: آیا انتقثال به جهانی دیگر است؟ یا نه انهدام کامل حیات آدمی است؟
کتاب درباره مرگ