تحلیل کلاوس اوفه از دولت سرمایه داری پیشرفته پیوسته جالب است. غرق در علوم اجتماعی معاصر و دوری جستن از کلیشه های مارکسیستی، مانند «تشدید تضادها» یا «دموکراسی رسمی»، او در این مقالات دیدگاهی بدیع از بحران دولت رفاه ایجاد می کند و با ظرافت فراوان ائتلاف های احتمالی و مسیرهای یک سیاست سوسیالیستی را بررسی می کند.
اوفه نه تنها نظریه خود را در مورد بحران دولت رفاه مطرح می کند، بلکه درک ما از سایر نظریه ها را از طریق نقدهای شفاف و مقایسه های روشنگرانه خود گسترش می دهد.
ایدئولوژی از دیدگاه اجتماعی - علمی، مجموعه کمابیش همبسته ای از اندیشه هایی است که پایه ای برای کنش سیاسی سازمان یافته به وجود می آورد. چه این کنش برای حفظ روابط قدرت نظام موجود باشد، چه برای اصلاح یا بر انداختن آن. بنابراین همه ایدئولوژی ها: الف ) شرحی از نظم موجود ارائه می دهند که معمولا «جهان بینی» است. ب) الگویی از آینده ای مطلوب و تصوری از جامعه خوب ایجاد می کنند.