کتاب آرامش; کتاب آرامش

کتاب آرامش

Calm

کد کتاب : 60642
مترجم :
شابک : ‌‌978-6008957058
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 136
سال انتشار شمسی : 1397
سال انتشار میلادی : 2017
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 12 اردیبهشت

معرفی کتاب آرامش اثر تیم پارکس

تیم پارکس در کتاب آرامش، تجربیاتش را از زندگی شخصی خود بیان کرده است. او با وجود بیماری‌های لاعلاج و اعتقادات معنوی کمی که داشت به این موضوع پی‌برد که با انرژی درمانی و قدرت ذهن می‌تواند زندگی خود را تغییر دهد.
در این جهان مدرن آشفته چگونه می‌توانیم به آرامش برسیم؟ تیم پارکس (Tim Parks) که تمام عمرش به امور معنوی بدبین بود خود را در مراقبه‌ی عزلت نشینی بودایی تصویر می‌کند که سعی دارد در آن به این پرسش پاسخ دهد. او با صداقتی بی‌رحم و بذله‌گویی‌ای خشک سفرش از بی‌باوری تا چیزی که رسیدن به آرامشی درونی است را بازگو می‌کند و یکی از بزرگ‌ترین رمز و رازهای زمان‌مان را حل می‌کند. چطور در این عصر مدرن دوام بیاوریم. کتاب آرامش (Calm) منتخبی است از کتاب به ما بیاموزید که ساکن بنشینیم
تیم پارکس
تیموتی هارولد پارکs (زاده ۱۹ دسامبر ۱۹۵۴) رمان‌نویس، مترجم، نویسنده و استاد ادبیات بریتانیایی است. او نویسنده هجده رمان (به ویژه اروپا، که در فهرست نهایی جایزه بوکر در سال 1997 قرار گرفت) است. اولین رمان او، زبان‌های شعله، برنده جایزه بتی تراسک و جایزه سامرست موام در سال 1986 شد. در همان سال، پارکس جایزه Mail on Sunday/John Llewellyn Rhys را برای Loving Roger دریافت کرد. دیگر عناوین بسیار تحسین شده Shear، Destiny، Judge Savage، Cleaver و In Extremis بودند. او همچنین تعدادی داستان در...
دسته بندی های کتاب آرامش
خود زندگی نامه
خودپروری
سلامت
تجربه و هنر زندگی
قسمت هایی از کتاب آرامش (لذت متن)
چیزها همان گونه که هستند. این کاسه، این میز، ماست سفید. در آخرین صبحانه، حضور محض همه ی این ها مرا فرا گرفته بود. این نان، این قالب کره. چیزها همان گونه که هستند. دستم، پوست لکه دار، بند انگشت با جای زخم، ناخن های کثیف. هر چیزی به شدت خودش بود، و در یک آن منبعی بود از جذابیت و خاص بودن. خرده نان های پخش شده و شیری که ریخته. به این ها خیره شدم. مثل آثار سزان همه چیز از شبکه ی تفاسیر انسانی رها بود. فنجانی کنار برشی از خربزه. فقط خودشان بودند. الان کلمه ها را می گویم فنجان، خربزه اما ذهن من در آن زمان بی کلمه بود. آن فنجان و خربزه چیزهای بی واژه ای بودند، در ارتباط نبودند، بخشی از یک جمله یا داستان هم نبودند و هیچ فاصله ای بین ما نبود. من داخل فنجان بودم و به خربزه چسبیده بودم. چشم هایم را چرخاندم و به مرد جوانی که آن طرف میز بود نگاه کردم. صورتش را به تازگی اصلاح کرده بود، تی شرت قرمزی پوشیده بود و روی انگشت وسطش را خالکوبی کرده بود. خالکوبی شکل حلقه ای بود که روی پوستش قلم زده بودند. نگاه کردم. بیسکویتی در دستش بود و برای این که مربا روی آن بمالد از چاقو استفاده می کرد. خیلی پرحرارت بود. مربا صورتی بود. انگشتان قوی هم حاضر بودند. من داشتم لمسشان می کردم. انگشت ها مرا لمس می کردند. نگاه کردن معادل لمس کردن بود. شاید کلمات از ما محافظت می کنند. کلمات سد راه جهان می شوند. الان این حرف را می زنم. آن موقع این فکر به ذهنم نیامد. من آن جا در میان همه ی این چیزها زبانم بسته شده بود. من واقعا درست آن جا بودم.