این کتاب در سال 1928 بنا به دعوت دولت ایران برای تاسیس یک سرویس باستان شناسی و اقدام به بررسی و ارزیابی صحیح و تنظیم فهرستی از ابنیه تاریخی ایران و در ضمن ترمیم و تمجید ساختمان آنها به ایران آمد. پس از انجام قسمت اصلی این برنامه مهم و گذراندن بیش از سی سال عمر در نقش یک معمار و باستان شناس و کارشناس موزه، در سال 1960 به میهن خود فرانسه بازگشت. در این مطالعه تمدن ایران یا بهتر بگویم، در مطالعه هنری که مبین حساس آنست، من مخصوصا به بیان پیدایش و تحول معماری ایران که جز در خود ایران بخوبی شناخته نشده و جز در خود این کشور نمیتوان بخوبی آنرا مورد مطالعه قرار داد؛ به پیکر تراشی که تا دوره اسلامی با آن همنان یوده، به هنر کاشی‌کاری که همان نقش را پس از اسلام داشته و بالاخره به هنر زرگری و سکه‌شناسی که گنجینه آموزنده ایست پرداخته‌ام، از صنعت کوزه‌گری و بافندگی و قالی‌بافی و نقاشی که اروپا و امریکا مجموعه‌های عالی از آنها در اختیار داشته و موضوع نشریات مهمی گردیده‌اند نسبه باختصار کوشیده و همواره تلاش کرده‌ام تا از لابلای اسلوب‌ها و نفوذهای بیگانه سر رشته ممتد هنر ایرانی را بازیابم.
کتاب هنر ایران
یساولی
آندره گدار
