ترتیل سورت سحرآسایت
بر بام گوش هایمان نشاندی
چو کفتران نرم بال
و همان هرم آفتاب
از روزنه ی نورگیر حباب
و تاول بام ها
چو تب خال لبی دخترانه
چو تالابی
هنوزش هیچ لک لک مهاجری
نیامده از سردسیر فرو...
و نیزار دستانت
ره ندهد
نمک خورده خشک لبانم را
به نوشیدن جرعابه ای
ز جوشان چشمابه...
واگشوده
به فهلوی دلبرانه
سروده ای
تر کنی لب مگر
غافلانه...
افراز