ترتیل سورت سحرآسایت بر بام گوش هایمان نشاندی چو کفتران نرم بال و همان هرم آفتاب از روزنه ی نورگیر حباب و تاول بام ها چو تب خال لبی دخترانه چو تالابی هنوزش هیچ لک لک مهاجری نیامده از سردسیر فرو... و نیزار دستانت ره ندهد نمک خورده خشک لبانم را به نوشیدن جرعابه ای ز جوشان چشمابه... واگشوده به فهلوی دلبرانه سروده ای تر کنی لب مگر غافلانه...