برای اولین بار در اواخر قرن نوزدهم، الکتروکاردیوگرام (ECG) توسط اینتهوون (یک پزشک هلندی) تعریف شد. پس از ابداع اشتقاق های اندامی دو قطبی توسط اینتهوون، دکتر فرانک ویلسون و همکاران، شش اشتقاق سینه ای را در دهه 1930 ابداع کردند. سپس دکتر گلدنبر، سه اشتقاق اندامی را تکمیل کرد. در سال های بعد، ECG به عنوان کاربردی‌ترین ابزار غیرتهاجمی در ارزیابی عملکرد الکتریکی قلب مورد استفاده قرار گرفت. ECG، فرصتی را برای ارزیابی و معاینه قلب به منظور دستیابی به اطلاعاتی پیرامون سیستم هدایت الکتریکی، ریخت شناسی و عملکرد آن و هم‌چنین گردش خون ارائه می‌دهد. کتاب ECG کاربردی برای علوم ورزشی و طب ورزشی، بر اساس تجربیات ما که حاصل بررسی بیش از 100 مقاله مروری، چندین کتاب، فصول مختلف کتب دیگر و بیش از یک دهه تفسیر ECG بیماران بالینی تا ورزشکاران نخبه در زمان استراحت و طی فعالیت ورزشی می باشد، تهیه شده است. در کتاب الکتروکاردیوگرام (ECG)، مطالب به گونه ای ارائه شده است که برای افرادی که با ECG آشنا نیستند، قابل استفاده باشد. این کتاب می‌تواند منبعی مناسب برای پژوهشگرانی که در حوزه علوم و طب ورزشی فعالیت می کنند، باشد. در هفت فصل کتاب الکتروکاردیوگرام (ECG)، بیش از 100 مورد ECG، ارزیابی و توضیحات مربوط به آن ارائه شده است تا موضوعات از حالت تئوری به حالت کاربردی در بیاید. در فصل اول، مروری بر ریخت شناسی و سیستم هدایت الکتریکی قلب صورت می گیرد. هم‌چنین در این فصل، عملکرد قلب در زمان استراحت و طی فعالیت ورزشی بر اساس تفسیر ECG بررسی و ارزیابی می‌شود.
کتاب الکتروکاردیوگرام (ECG)
