کتاب نظریه عام اصلاح دینی

( سید جواد طباطبایی ) مشروطیت در ایران را مساوق با اصلاح دینی در عالم اسلام و سنت شیعی مورد خوانش قرار می دهد و از این منظر پروژه روشنفکران ( بالأخص روشنفکران دینی ) را حرکتی به سوی سکولاریسم می بیند و آن را ضد اسلام تلقی می کند. او در مقابل صورت بندی روشنفکرانی همچون ( آل احمد و شریعتی و داوری ) نظریه عام اصلاح دینی خود را برساخت می کند و بر این ادعا است که نمایندگان مجلس اول مشروطه می دانستند چگونه می توان دینی مبتنی بر شریعت را اصلاح کرد.
استدلال طباطبایی این است که اصلاح در دینی مانند اسلام جز از راه اصلاح در قلمرو حقوق نمی تواند باشد و نمایندگان مجلس اول مشروطه این مهم را نه با عقل فلسفی بل با شهود عملی دریافته بودند.
پرسشی که طباطبایی باید به آن پاسخ بگوید این است که براساس کدام مبانی به این نتیجه رسیده است که تلقی نمایندگان مجلس اول مشروطه تبلور و ظهور معرفت اسلامی است؟
و...