فقر و رکود شایع در کشورهای جنوب تا حدودی ناشی از ناتوانی این کشورها در تحقق پیش شرط های فوق الذکر و آغاز موفقیت آمیز روند توسعه است. به عبارت دیگر وضعیتی را که کشورهای فقیر دچار آن هستند می توان توسعه نایافتگی» نامید. یعنی چنین کشورهایی عملا در فراهم کردن عناصر لازم برای راه افتادن فرایند توسعه (سرمایه، نیروی انسانی ماهر مناسب بخشهای اقتصادی و ثبات نهادی دچار مشکل هستند.