ما درون حبابی از نظریه ها زندگی می کنیم؛ زندگی در «جهان متن». خارج از دایره نظریات مان هیچ چیزی معنا ندارد. در سیستم درهم تنیده ی «نظریه» همواره منافذ و حفره های مسئله داری وجود دارد که نقاط زایشی نظریه های تازه است. بنابراین، نظریه ماهیتی ناتمام، رو به رشد، و به عبارتی «باز» دارد.
کتاب نظریه ؛ مطالعات پیچیدگی و فلسفه ی باز