"کلید فهم مثنوی" کتابی است به قلم "پیمان آزاد" که در آن نویسنده از آثار مولانا، یعنی مثنوی و دیوان شمس، به عنوان ابزار خودشناسی یاد می کند. او به این مساله اشاره می کند که هدف غایی مولانا از خلق آثاری با ظرفیتی این چنین بالا، تنها افزایش معلومات و محفوظات بشر نبوده، بلکه مولوی می خواسته با این کار، نسل های متمادی را در تجربیات خودش شریک کند. او "کلید فهم مثنوی" را در اندیشیدن به این سوال می داند که چرا میان انسان و طبیعت جدایی افتاده است؟
مولوی با هر کتابی که می نوشته، در صدد این نبوده که تنها جای یک کتاب خالی را پر کند و یا از کتاب دیگر و نویسنده ی دیگری گوی سبقت برباید. او خواسته که پایه های ذهنی انسان را به لرزش درآورد تا بار دیگر که این پایه ها در جای خود قرار می گیرند، هیچ مساله ای نتواند آن ها را متزلزل و آشفته کند. وحدت و یگانگی فکری، واقع بینی، اندیشیدن به خود و خودشناسی، فحوای کلام مولوی است و در سراسر آثارش به چشم می خورد.
"پیمان آزاد" در "کلید فهم مثنوی"به دنبال این است تا رویکردهای کاربردی و عملی آن را در حیات روحی، روانی و معنوی انسان نشان داده و به خواننده بشناساند. او این اثر را از پژوهش ها و تحقیقاتی که در حوزه های مطالعاتی دیگر مثنوی صورت می گیرد جدا کرده و به طور ویژه بر جنبه ی کاربردی بودن این کتاب تاکید می کند. مثنوی یک گنجینه ی درخشان و ارزشمند در ادبیات ماست و "کلید فهم مثنوی" از "پیمان آزاد"، در این گنجینه را می گشاید تا هر کس به سهم خود، جواهری از خودشناسی را در آن بیابد.
کتاب کلید فهم مثنوی