کتاب پیکرشناسی مدیریت دارایی

مدیریت دارایی موضوع جدیدی نیست و مردم و سازمان‌ها از دیرباز دارایی‌های خود را برای خلق ارزش بیشتر مدیریت می­‌کرده‌­اند. با این حال و به‌ویژه در رابطه با دارایی‌های فیزیکی، استفاده از اصطلاح “مدیریت دارایی” از دهه ۱۹۸۰ میلادی در بخش خصوصی و دولتی و در سطح بین‌­المللی رایج شد. همزمان با این جریان، رشته مدیریت دارایی نیز به‌تدریج به‌عنوان یک رشته جدید مدیریتی مطرح شد و در کشورهای گوناگون شاهد شکل­‌گیری دوره­‌های آموزشی کوتاه مدت و حتی دوره‌­های دانشگاهی در سطوح کارشناسی ارشد و دکتری در این زمینه بوده‌­ایم. این روند طی دو دهه اخیر در سطح بین­‌المللی با شتابی روزافزون جریان داشته است و انجمن­‌ها، موسسه­‌ها، دانشگاه­‌ها، مجامع و نهادهای گوناگون دولتی و غیردولتی در زمینه توسعه و ترویج دانش و مدل­‌های عملیاتی و کاربردی مدیریت دارایی تلاش‌­های ارزشمندی داشته­‌اند. از آنجا که بسیاری از صنایع بزرگ دولتی و خصوصی وابستگی شدیدی به دارایی‌های فیزیکی دارند، استفاده از رویکردها و روش­‌های سلیقه‌­ای و بعضا متعارض، در مدیریت و اتخاذ تصمیمات مرتبط با ایجاد، ‌بهره‌برداری، نگهداشت و کنارگذاری این دارایی‌ها، می‌تواند موجب هدررفت منابع و کاهش محسوس بهره‌­وری کلی دارایی‌های فیزیکی در سطح کلان و ملی شود.