این اولین قانون خریت است. خودخواهی به بهانه ای و به بهانه هایی، حال هرچه که باشد. خودخواهی خودخواهی است، حتی به بهانه غافلگیری، مگر اینکه بخواهی با غافلگیری اثری، نشانه ای و مهری در ذهن و روحت حک کنی که دیگر خودخواهی نیست. یک نیت خیر است از یک منظر جدید؛ پس اگر می خواهی خریت هم کنی با یک نیت، یک هدف و یک مقصد نیکو دست به کار شو. شاید کسی پیدا شود که به خاطر نیت خوب تو، تو را به مسیر درست هدایت کند. ولی اگر خودت را به خریت زدی و چشم به روی نیکی و نیکویی بستی، بدان و باور کن که خودت اولین نفری هستی که پاسخ این کوری و بستن چشم های دلت را می گیری و آن برخورد کردن با سر به ستون سخت و محکمی است که از فکرهای پلید، استرسی، نگرانی، درد و قساوت بالا رفته و ساخته شده است و...