کتاب روش من; کتاب روش من

کتاب روش من

My System
درسنامه ای براساس اصول نوین شطرنج

کد کتاب : 74653
مترجم :
شابک : 978-9642732807
قطع : وزیری
تعداد صفحه : 342
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 1925
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 6
زودترین زمان ارسال : 26 آذر

معرفی کتاب روش من اثر آرون نیمزوویچ

روش من (به آلمانی: Mein System) کتابی در زمینه تئوری شطرنج است که توسط آرون نیمزوویچ نوشته شده است. این کتاب که در ابتدا در طول یک سری از سال 1925 تا 1927به چاپ رسید و یکی از آثار اولیه در مورد هایپرمدرنیسم بود، مفاهیم جدید بسیاری را به پیروان مکتب فکری مدرن معرفی کرد. این کتاب به طور کلی یکی از مهم ترین کتاب های تاریخ شطرنج است. این کتاب به سه بخش «عناصر»، «بازی موضعی» و «بازی‌های تصویری» تقسیم شده است. قسمت بعدی، «بازی موضعی» (به آلمانی: Das Positionsspiel)، عمدتا بر اساس عناصر آموزش داده شده در قسمت اول است. در آن، نیمزوویچ می گوید که چگونه برای برتری موقعیتی بازی کنید. به ویژه، او استدلال می کند که می توان مرکز را به طور موثر با استفاده از قطعات به جای پیاده کنترل کرد. این مفهوم که اکنون به طور گسترده پذیرفته شده است، یکی از اصول بنیادی هایپرمدرنیسم است. این شطرنج کلاسیک نماد تمام دوران آرون نیمزوویچ است به انگلیسی قابل فهم مدرن به روز شده است. یکی از سه یا چهار کتاب پرفروش شطرنج در تمام دوران. شامل 419 نمودار. توصیه شده توسط استادان بزرگ و استادان برای 75 سال! در این نسخه 1991 کاملا مدرن شده است.
آرون نیمزوویچ
آرون نیمزوویچ شطرنج‌باز و نویسنده دانمارکی تبار لتونی بود. در اواخر دهه 1920 نیمزوویچ یکی از بهترین شطرنج بازان جهان بود. او برجسته‌ترین چهره در میان ابرمدرن‌ها بود و کتاب بسیار تأثیرگذاری در تئوری شطرنج نوشت: سیستم من.
دسته بندی های کتاب روش من
ادبیات کلاسیک
دهه 1920 میلادی
ادبیات دانمارک
کتاب مرجع
آموزش ورزشی
شطرنج
نکوداشت های کتاب روش من
Lou Hays's 1991 edition of MY SYSTEM is the best in English
نسخه 1991 لو هیس روش من بهترین کتاب در زبان انگلیسی است.
Week in Chess
This is a revolutionary re-editing of a revolutionary book
این ویرایش انقلابی یک کتاب انقلابی است
London Times
قسمت هایی از کتاب روش من (لذت متن)
ایستادن در یک مسابقه دو برای پاک کردن بینی، هدر دادن وقت گرانبها است، گرچه گرفتن بینی کار بدی نیست، اما اگر بتوان حریف را وادار کرد به گونه ای مشابه، وقت خود را تلف کند، می توان در گسترش پیشی گرفت. مثلا می توان حریف را ناگزیر کرد یک سوار خود را چند بار حرکت دهد. بنابراین اگر بتوان همزمان با گسترش سوار خودی، به یک سوار گسترش یافته حریف حمله کرد، وی ناگزیر از اتلاف وقت خواهد شد.