کورش بزرگ، یکی از نخستین شاهنشاهی های بزرگ دنیای باستان را به وجود آورد. وی از معدود فرمانروایان جهان است که نامش را بسیاری از ملل و اقوام باستان و بسیاری از مورخان بابلی و یونانی چون هردوت، گزنفون، کتزیاس و بروسوس به نیکی و عظمت یاد کرده اند.
بابلیان او را نماینده و ستاینده «مردوک: شاه - خدا» می شناختند. کتاب مقدس تورات، کورش را «مسیح خداوند» لقب داده و وی را مایه آرامش و آسایش مردم دانسته است. برخی پژوهشگران از جمله استاد ابوالکلام آزاد، شخصیت کورش را تا مقام پیامبری رسانده است.
به هر حال شخصیت کم نظیر وی به عنوان یادگاری از عدالت اجتماعی جهانی، به صورت نماد و افسانه ای در آمده است.گزنفون، حکیم یونانی که مدتی در خدمت کورش بوده است، می گوید: کورش صاحب ملکات و فضایل اخلاقی و انسانی بی شماری است که خدمت به نوع بشر را شعار خود قرار داده بود. وی طی دوران حکومتش با تمام وجود کوشیده است کشورش را در دنیا به اوج عزت و عظمت برساند.
کتاب اندرزهای کورش بزرگ