«بهار دانش» نوشته عنایت الله کنبوه لاهوری یک کتاب از داستان‌های کهن فرهنگ عامه به سبک هندی (داستان در داستان) است که حسن ذوالفقاری آن را تصحیح کرده و بر آن مقدمه نوشته است. به گفته ذوالفقاری بیش از سیصد نسخه خطی و چندین شرح و فرهنگ از «بهار دانش» وجود داد و به جرات می‌توان گفت که کمتر کتابی تا این اندازه نسخه خطی دارد. «بهار دانش» سرمشق نویسندگی منشیان و کتاب درسی مکتب‌خانه‌ها و فارسی‌آموزان سرزمین هند بوده است. بن‌مایه‌های قصه‌های «بهار دانش» متنوع و تلفیقی از داستان‌های ایرانی و هندی است. موضوع اصلی این کتاب، مکر زنان است که در ردیف آثار موجود در ادب فارسی قابل بررسی‌های جامعه شناختی است. شیوه روایی «بهار دانش» نیز به سبک داستان‌سرایی هندی، داستان در داستان است یعنی با هر مناسبتی، داستانی نو آغاز می‌شود و گاه در میان آن نیز داستانی تازه گفته می‌شود که داستان اصلی، شرح عشق جهاندارشاه و وصال سخت او به بهره‌ور بانو است و داستان‌های فرعی پیرامون این داستان اصلی شکل می‌گیرد.
کتاب بهار دانش
خاموش