الماس و عسل، اشعار محمد زمانی است. شعر نو عاشقانه، احساسی و پر از روزمرگی‌های خاصی که خواندنشان، میخکوبتان می‌کند و به فکر فرو می‌برد. محمد زمانی در الماس و عسل، وقایع، افکار و لحظاتی را در قالب شعر درآورده است که خواندنشان می‌تواند حال دلتان را خوب کند.
خمیازه میکشد گوشی تلفن
و زنگ می زند،
ماهی یکبار
پستچی
با آن ر یش زرد درازش
که بیاید قبضی بیاورد، خمیازه ای بکشد
آبی بنوشد و در را ببندد و برود
بی آنکه بخواهد بداند
مردی که هر غروب
به گلفروش خیابان می گوید
دوستت دارم
پشت کدام پاکت نامه
پشت کدام تمبر
پشت کدام پلاک
از یاد رفته است
خاموش