اشعار محمد زمانی در این کتاب درونمایه‌ای اعتراضی- اجتماعی و افسوس دارد و گاه‌گداری هم اشعار عاشقانه در میانشان به چشم می‌خورد. توصیفات بدیع و اضافات استعاری زیبا و حسن تعلیل از ویژگی‌های بارز اشعار محمد زمانی است.
چقدر سرخ است
این پرتقال های خونی
چقدر خونی است
دست ها
دل ها
دیده ها
کاش می شد
سونامی به این ساحل هم سری بزند
یا حتی بم
تکرار شود
ما برای مهربانی به هم
به بی مهری زمین محتاجیم
و فکرش را هم نمی کردیم
روزی، کنار ظرف حلوا
همدیگر را ببوسیم
خاموش