«دلایل خوبی برای محتاط بودن نسبت به میزانسن داریم، اما این دلیل بیشتری برای زیر سوال بردن این احتیاط است... به نظر می‌رسد که تصاویر یک اجرا دوباره به ما می‌آیند، گویی برای طولانی‌تر کردن و تغییر تجربه ما به عنوان تماشاگر. گویی ما را مجبور می کند که در مورد رویداد تجدید نظر کنیم، به لذت یا وحشت خود برگردیم.» - پاتریس پاویس، از پیش گفتار
میزانسن معاصر تحلیل استادانه پاتریس پاویس از نقشی است که صحنه‌پردازی در خلق و تمرین تئاتر در طول تاریخ ایفا کرده است. این مطالعه خیره کننده جاه طلبانه در نظر می گیرد:
-خوانش صحنه ای، در مرزهای میزانسن.
-صحنه نگاری که گاهی جایگزین صحنه سازی می شود.
-بازتفسیر آثار کلاسیک و معاصر؛
-توسعه تئاتر و آیین بین فرهنگی؛
-فن آوری های جدید و استفاده از آنها به صورت زنده روی صحنه.
-عمل پسامدرن ساختارشکنی
اما همچنین توجه انتقادی مستمری را به چالش‌های تعریف میز صحنه، ردیابی توسعه آن، و کاوش در آینده احتمالی آن اعمال می‌کند. ترجمه قدرتمند جدید جوئل اندرسون به روشنی تحقیقات پاویس را در مورد احتمالات در حال تغییر برای صحنه‌پردازی در زمینه هنر اجرا، تئاتر فیزیکی و تئوری مدرن درک می‌کند.
کتاب میزانسن معاصر
نیماژ
پاتریس پاوی
