براساس اسناد و مدارک تاریخی، بازی چوگان در ایران بیش از 3000 سال قدمت دارد و در طول تاریخ بدون توقف در میان مردم رواج داشته و آنچنان با تاریخ و فرهنگ و هنر و ادبیات این سرزمین آمیخته که جزئی از هویت هر فرد ایرانی شده است. خوشبختانه هزاران سند مهم تاریخی از بازی چوگان مربوط به دوره های مختلف تاریخ به جا مانده که به تعدادی از آنها در این کتاب اشاره می شود. مهرهای یافته شده مربوط به 2 تا 3 هزار سال پیش از میلاد با نقش گوی و چوگان و انجام این بازی در کهن ترین ادیان و آئین های دینی همچون آئین مهرپرستی و دین زرتشتی و گسترش آن در دوره امپراطوری هخامنشی و ساسانی و ادامه آن تا دوره معاصر، پشتوانه تاریخ طولانی این بازی ورزشی را در فلات پهناور ایران زمین به روشنی بیان می کند.
یکی از مهم ترین چالش های این پژوهش، کمبود منابع معتبر تحقیقی و قابل اتکا بازی چوگان از دوره پیش از تاریخ تا دوره هخامنشی و پراکندگی منابع ثبت شده از دوره هخامنشی تا دوره اسلامی ایران بود. بدون شک در صورت پژوهش های وسیع تر در دوره های مختلف تاریخ ایران باستان، وجود آثار و نشانه های بیشتری از بازی چوگان قابل ردیابی و ثبت است.
کتاب گوی و چوگان
کتاب سرا
رضا ابراهیمی نژاد
