کتاب کارناوال وحشت

می‌خوام نظر خودمو در موردش بگم. این اولین کتابی بود که داشتم از یه نویسنده‌ی ایرانی می‌خوندم. بذارین این طوری نظرمو در موردش بگم. به خوبی تونست با احساساتم بازی کنه و انگار دردی که شخصیتا داشتن می‌کشیدن تو سینه‌م بود و احساس خفگی و تنگی نفس می‌کردم به خاطر درد حاکم بر جریان داستان. یه ویژگی معرکه که داشت، این بود که اصلا قابل پیش بینی نبود، شاید حدس می‌زدی ولی یه چیز دیگه اتفاق می‌افتاد. یکی هم اینکه چون یه نویسنده ایرانی نوشته بود، بهتر با متنش ارتباط گرفتم. همچنین اینکه درسته ژانر وحشته، اما از جنس ترس نیست که مثلا دیگه شبا نتونین تو تاریکی برین! وحشت از یه نوع دیگه (نمی خوام اسپویل کنم!). در کل اگه بگم، رمان ارزشمندیه. تونست بعضی حسایی در من به وجود بیاره که تا حالا رمان دیگه ای ایجاد نکرده بود. از طرفی هم یه کتابه که باعث میشه بعد از خوندنش بیشتر قدر زندگی و آرامش‌های خودتونو بدونین. مرسی خانم دادخواه به خاطر این رمان. در آخر هم بگم که این نظری که نوشتم بی طرفانه بود. یعنی فک نکنین چون یه نویسنده‌ی هم وطنم نوشته، برای همین قراره نقصاشو نادیده بگیرم و تعریفشو بکنم یا بالعکس، نه، من اصلا اهل این کارا نیستم. این رمان واقعا با رمان‌های خارجی سطح بالا برابری می‌کنه و خیلی عالیه.

راستیتش فکر نمی‌کردم یه نویسنده ایرانی این کتاب رو نوشته باشه ، یه بخش هایی از کتاب خیلی قشنگ و خیلی خیلی هیجان داشت. ولی خوب بعضی از قسمت هاش یکم ضعیف بودش. در مجموع پیشنهاد میکنم که بخونید