کودکان، دلسوز و بخشنده متولد می‌شوند اما به‌تدریج یاد می‌گیرند که بیشتر به خودشان توجه کنند تا دیگران. جمله‌هایی مانند «با خواهرت مهربان باش»، «درست بازی کن» یا «از خوراکی‌ات به دوستت نیز تعارف کن» و… چند مورد از جمله‌هایی است که هر پدر و مادری ممکن است در طول روز به فرزندشان گوشزد کنند زیرا این آرزوی همه والدین است که کودکان دلسوز و مهربانی تربیت کنند، اما به‌نظرتان «مهربانی» نیز می‌تواند مانند بسیاری دیگر از مهارت‌ها به کودکان آموزش داده شود؟ بله، شدنی است.
مهربانی، بخشش و کمک به دیگران از صفات خوب و پسندیده‌ای است که آموزش آن به کودکان برای هر پدر و مادری در اولویت آموزش‌ها قرار دارد.
قصه می‌تواند در پرورش حس زیبایی‌شناسی کودک اثرگذار باشد، چرا که قصه کودک را متوجه دنیای اطراف می‌کند و همین‌طور ابزاری مطمئن برای آموزش چگونه زندگی کردن و نحوه غلبه بر مشکلات است.
کشش و جذبه قصه سبب انبساط خاطر کودک می‌شود و تاثیر عمیقی بر شکل‌دهی روند زندگی او دارد و کودک از جهان داخل قصه به جهان مطلوب و آرمانی خود می‌رسد و خود را برای زندگی در جامعه آماده می‌کند.
داستان حس نوع‌دوستی را در کودک تقویت می‌کند و از این حیث پرداختن به آن از اهمیت زیادی برخوردار است.
آدم‌برفی مهربان شخصیتی بسیار بخشنده است که فرانچسکا استیچ آن را به تحریر در‌آورده است تا با به کارگیری قوه تخیل کودکان آن‌ها را با بخشندگی و مهربانی و لذت و نتیجه‌ای که پس از آن حاصل می‌شود آشنا کند.
نقاشی ولاستا برانکووا کاملا همسو با داستان پیش می‌رود و همین موضوع جذابیت کتاب را دو چندان کرده است.
آدم‌برفی شخصیتی است که در یک شب زمستانی با بخشیدن تمام اجزای به وجود آورنده خودش به حیوانات بی‌پناه، مهربانی را در عمل نشان می‌دهد و در انتهای این داستان که سید‌مهدی شجاعی آن را به فارسی ترجمه کرده است نتیجه و آثار فداکاری‌اش بر جای می‌ماند.
کتاب آدم برفی مهربان
نیستان