«شکوفایی شخصیت» تلاشی است کوچک در جهت کاری بزرگ: «چگونه تربیت کنیم» – و مهم‌تر از آن – چگونه تربیت شویم؟» نویسنده در مقدمه کتاب ضمن اشاره به سابقه تدریس این کتاب در موسسات آموزش عالی، اصول نگارش اثر را این‌چنین بیان کرده است: مطالب تلخیص و تسهیل شده است. از اکتفا به صدور بخشنامه و دستورواره اخلاقی پرهیز شده و در حد مقدور نگاه ریشه‌ای، سیستماتیک و شبه مدون به مسائل شده تا خواننده بهتر بتواند تحلیل و ارزیابی درستی از امور رفتاری و اخلاقی داشته باشد. همچنین سبکی کاربردی ارائه شود تا موفقیت خواننده را در تربیت خود و دیگران بیشتر نماید و در نهایت این‌که با پرهیز از فنی‌گویی صرف، اصطلاحات گوناگون از قبیل: تعلیم (یاد دادن)، تربیت، تأدیب و… تعریف شده‌تر و درست‌تر به کار رفته و از تداخل استعمال واژه‌ها و از ترادف بیهوده واژه‌ها – مگر مواردی که بر روی هر واژه بار معنایی خاص – وجود دارد، اجتناب گردیده است. در این اثر، کلیدواژه «مربی» و «سوژه»، مکررا به کار رفته است. منظور از مربی هر کسی است که در کار تربیت می‌باشد؛ خواه تربیت دیگری، خواه تربیت خود. منظور از سوژه، فردی است که قرار است تربیت شود. (خود یا دیگری). نگاه گذرا و سطحی به سطر سطر این کتاب، خواننده را به هدف اصلی کتاب نمی‌رساند؛ بلکه آن‌چه از خواننده فهیم، دقیق و هشیار انتظار می‌رود مطالعه با تدبر، همراه با تفکر و تعقل و تحلیل می‌باشد. کتاب شامل پنج بخش می‌باشد که عبارتند از: بخش نخست، تربیت بخش دوم، روانشناسی و تربیت بخش سوم، نابسامانی‌ها و ناپسندی‌ها بخش چهارم، روش‌های تربیت (که کاربردی‌ترین بخش کتاب است) و بخش پنجم، مدل تربیتی (که بخش قابل تامل کار را تشکیل می‌دهد)
کتاب شکوفایی شخصیت
نیستان
سید مجتبی حسینی
