دوران‌های زندگی انسان مجموعه‌ای از چهار نمایشنامه کوتاه تک پرده‌ای است: طفولیت، کودکی، جوانی و رودخانه های زیر زمین. وایلدر با الهام از مونولوگ معروف شکسپیر در مورد مراحل زندگی، تصمیم گرفت هفت نمایشنامه کوتاه بنویسد که سفر انسان از دوران کودکی تا غایت پیری را شرح می‌دهد. دو قطعه اول، طفولیت و کودکی، کمدی‌های مفرحی هستند که بازنشر گسترده‌ای داشته‌اند و مورد استقبال عموم قرار گرفته‌اند. با این حال، وایلدر هرگز نمایشنامه‌های باقی مانده از مجموعه خود را منتشر نکرد. پس از مرگ او در سال ۱۹۷۵، دو نمایشنامه‌ی تحت عناوین جوانی و رودخانه‌های زیر زمین (نمایشنامه‌ای که تصور می شود بیانگر میانسالی باشد) در میان آثار ناتمام این نمایشنامه نویس یافت شد و برای تکمیل مجموعه و چرخه‌ی عمر در نظر گرفته شد.
«انسان، از آن لحظه که چشم بر این دنیا می‌گشاید تا زمانی که چهره در نقاب خاک می‌کشد، متشکل از دوره‌های متفاوتی است. طفولیت، سرشار از حس کنجکاوی و اشتیاق یادگیری است. کودکی، دنیای رویاها و آرزوها، جوانی، مملو از انرژی و غرور و میانسالی و پیری، در پی آرامش و آسودن، دورانی همراه با ورق زدن دفتر خاطرات. زندگی ترکیبی از تجربه‌های زیسته و نازیسته است.»
تورنتون وایلدر، برنده‌ی جایزه ی پولیتزر، در این اثر چهار دور‌ه‌ی اصلی زندگی انسان را با زیبایی شگرفی به تصویر می‌کشد، تا همراه با او به تماشای تجربه‌های نازیسته بنشینیم.
کتاب دوران های زندگی انسان
قطره
تورنتون وایلدر
