او به حرف هایش ادامه می داد و این من بودم که مات و مبهوت به چهره ی آسمانیش خیره نگاه می کردم. ادامه ی حرف هایش را متوجه نشدم. صدای گوشنواز و آن لحن مهربان کلامش، همه وهمه باعث می شد که حس کنم ضربان قلبم شدت گرفته و حس می کردم فرزاد هم صدای آن را می شوند... .