معماری به منظور ارتباط با فرهنگ نیازمند ساز و کارهایی است که آن را با ضبط و انعکاس پیوسته نیروهای شکل‌دهنده جامعه به دست می آورد. بنابراین مادیت معماری دارای ماهیتی ترکیبی است متشکل از نیروهای آشکار (سازه‌ای، عملکردی، فیزیکی) و پنهان (فرهنگی، سیاسی، زمانی). معماری از طریق کانسپت های جدیدی که با این نیروها در ارتباط باشند رشد کرده و خود را در قالب ترکیب‌ها و تاثیرات نوین زیبایی‌شناسانه متجلی می‌سازد. تزیین، محصول جنبی این روند است که به‌واسطه آن متریال معمارانه به منظور انتقال تاثیرات، سازماندهی می شود. این کتاب راهنمایی گرافیکی از کاربرد تزیین در معماری قرن بیستم است که کاربرد تزیین را به عنوان عاملی برای بیان اثرات خاص آشکار ساخته و این تفکر که تزیین در ساختمان‌ها به عنوان موجودیتی غیر‌ضروری و مجزا مورد استفاده قرار می گیرد را منتفی می داند. هر نمونه از تزیینات بررسی‌شده در این کتاب بر اساس میزان عمق، تعاملی ویژه را میان بیرون و درون بنا برقرار ساخته و نظمی درونی را مابین تزیین و متریال ایجاد می نماید. این نظم های داخلی بیان‌هایی را در معماری معاصر خلق می کنند که تاثیراتشان به مرور زمان قوت یافته و نقش آن ها در طراحی معماری محسوس تر می گردد.
کتاب کاربرد تزیین در معماری قرن بیستم
کتابکده کسری