آیا هنر شما را سرد می کند؟ و آیا این کاری است که قرار است انجام دهد؟ یا اینکه هدف یک نقاشی این است که شما را بگریاند؟ در کتاب اشک ها و تصویرها نوشته جیمز الکینز (هنر پژوه) داستان نقاشی هایی را بیان می کند که باعث گریه مردم شده است.
جیمز الکینز با تکیه بر حکایات مربوط به آثار هنری فردی ، در کتاب «اشک ها و تصویرها» شرح می دهد که چگونه مردم در مقابل آثار هنری ، احساسات خود را نشان داده اند .اشک ها و تصویرها ، تاریخچه احساسات و آسیب پذیری و تحقیق درباره ماهیت هنر است. این کتاب برای افرادی که عاشق هنر هستند گنجی نادر و ارزشمند است.
گریه کردن در مقابل هنر نشانه ضعف نیست، این یک خم شدن یک قدرت واقعا زیباست. این حقیقتی است که ما از کتاب تحسین برانگیز و جذاب جیمز الکینز به دست می آوریم.
مطمئنا یک کتاب جالب برای مربیان موزه ، دانشجویان تاریخ هنر و معلمان هنر است که متعهد به تدریس و پاسخ دادن در مورد هنر هستند.
هنگامی که نظریه هایی در مورد اشک می خوانم، اغلب می خواهم به نویسنده ی آن بگویم ادامه بده و هرچه دلت می خواهد بگو اما مطمئنا متوجه خواهی شد که هیچ کدام معنایی ندارند. تأمل در گریستن، تقریبا عملی متناقض و پوچ و نامعقول است... نظریه پردازی در مورد گریستن به پرواز در رویا می ماند.
ما به خاطر پیاز، سررفتن شیر، و ناتوانی در نخ کردن سوزن گریه میکنیم. ا گر به شدت بخندیم یا به شدت خسته باشیم گریه میکنیم. از ترس و ناکامی، از شادی وغم، از کم خوابی و از خواب زیاد، از اندوه بیشمار واز یک خستگی ساده، از فکر به آینده و از خاطرات گذشته گریه میکنیم.