تک گویی ها صدای درونی تر سینما هستند که در لحن و صدای شخصیت های فیلم ها رخ می نمایانند. چشم دوختن بر این صداها - بدون پیش داوری – بی شک جنبه های پنهانی بحران حل نشده نقش های اصلی فیلم ها را نشانه می رود. صداهایی که در جای جای فیلم ها از بغض ها و ناگفته ها و خطابه ها و رجز خوانی ها و حدیث خوانی ها و درد دل های پنهان نقش ها انباشته اند. در کنار هم قرار گرفتن این صداها، گوش جان سپردن بر بحران ها و محرومیت ها و ناگفته های گوناگون مردم در سینمای ایران، طی سال ها و دهه های مختلف خواهد بود. این کتاب در سه مجلد تنطیم شده است. جلد نخست آن که پیش روی شماست روندی تاریخی را پی می گیرد و با مرور بر تاریخ سینمای ایران از 1311 تا 1359 در هر فیلمی که در آن تک گویی استفاده شده تأمل می کند. این تک گویی ها عمدتا از روی خود فیلم ها پیاده شده اند. پیدا کردن و بازبینی فیلم های سینمای ایران در دهه های گوناگون وقت و انرژی بسیاری می طلبید تا فیلمی از قلم نیفتد. با این همه در این کتاب بخش اعظم و خطوط اصلی تک گویی ها و روند آنها در دهه های مختلف ثبت شده است و تعداد فیلم هایی که در این فهرست قرار داده نشده اند آنقدر نیست که ایده کلی و موضوع کتاب را تحت الشعاع قرار دهند. امید است این کتاب دریچه ای باشد برای نگاه نزدیک تر و جزیی به موضوع های بکر و هنوز پژوهش نشده سینمای ایران، و مورد توجه عاشقان و علاقمندان سینمای ایران قرار بگیرد و گامی باشد برای پر کردن فضاهای خالی و ناگفته های سینمای ایران.
کتاب تک گویی در سینمای ایران (جلد ۱)
تابان خرد
رسول نظرزاده
