در این زمانه، غالب دانشجویان و هنرمندان جوان ما میانه ی چندان محکم و خوبی با تفکر فلسفی، ابعاد فنی و اهمیت واژگان تجریدی هنر خود ندارند و اکثریت قریب به اتفاق تعاریف آن ها از واژه ها، شکل ها و پدیده های هنری، بیشتر امری فردی، حسی و ذوقی است تا عقلی و علمی و اصولی و از همه بدتر با خلاقیت های فرهنگ شفاهی، آیین ها، مراسم و دستاوردهای هنری و ملی نیاکان خود کمتر آشنا هستند. بنابراین برای دوری از هر نوع تشتت معنایی، سوءتفاهم فکری، خطای هنری فرهنگی، باید در تعریف درست پدیده ها، انتقال صحیح مفاهیم هنری و تشریح معنای دقیق واژگان آن کوشا بود تا دو سوی فرستنده و گیرنده ی زبان هنر نمایش به خلط مبحث و سوءتعبیر دچار نشوند. اهمیت و جایگاه کتاب فرهنگ واژه های نمایش های ایرانی در این چارچوب قابل فهم و بررسی است. تلاش درخور توجه و احترام نویسنده این است که سر آن دارد تا در یک دسته بندی روشن، مجزا و منظم، همه ی واژه های عینی و ذهنی مربوط به اشخاص، اشیا، شکل ها، قصه ها، مکان ها و معانی مربوط به فرهنگ نمایش ایرانی را توضیح دهد. پژوهش حاضر از این جهت دارای اهمیت است که جمع آوری همه ی مفاهیم و واژه های مربوط به گونه ها و جلوه های مختلف این هنر، تاکنون با این گستردگی در هیچ کتاب و رساله ای گردآوری، تشریح و تدوین نشده است. بنابراین تألیف چنین مجموعه ای با این حجم و اندازه به خودی خود امری مهم و گران سنگ به حساب می آید.
کتاب فرهنگ واژه های نمایش های ایرانی