تاگور که بیشتر به خاطر شعرهایش شناخته شده بود، رمان، مقاله، داستان کوتاه، سفرنامه، درام و هزاران آهنگ نوشت. در میان نثر تاگور، داستانهای کوتاه او شاید بیش از همه مورد توجه قرار گیرند. او در واقع به عنوان منشاء نسخه بنگالی زبان این ژانر اعتبار دارد. آثار او اغلب به دلیل ماهیت ریتمیک، خوش بینانه و غنایی خود مورد توجه قرار می گیرند. چنین داستان هایی بیشتر از زندگی مردم عادی وام گرفته شده است. آثار غیرداستانی تاگور با تاریخ، زبان شناسی و معنویت دست و پنجه نرم می کرد. او زندگی نامه نوشت. سفرنامهها، مقالات و سخنرانیهای او در چندین جلد گردآوری شد.
کتاب شناخت نامه رابیندرانات تاگور