عقل فصل ممیز انسان با سایر حیوانات و وجه مشترک میان همه انسان ها است. به واسطه عقل امکان استدلال و تدبیر امور و در نتیجه رشد و پیشرفت جوامع انسانی فراهم شده است. اما معمولا زنان به بهانه احساسات مادرانه و مهرآمیزشان به نقصان عقل متهم شده اند و روشن است که نقصان عقل را می توان به منزله نقصان انسانیت تلقی کرد. زنان در طول تاریخ با این بهانه از حوزه عمومی به حوزه خصوصی رانده شده اند و صدایشان در طراحی عقلانیت تمدن ساز جامعه بشری شنیده نشده است. در حالی که با یک استدلال می توان گفت اگر احساسات مهرآمیز زنانه با عقلانیت در تعارض باشد، احساسات قهرآمیز مردانه نیز در تقابل با عقلانیت قرار می گیرد. پس چگونه مردانگی همواره منطبق با عقلانیت توصیف شده، و زنانگی غیر عقلانی معرفی شده است؟
کتاب عقلانیت در روایتی زنانه
ادیان و مذاهب
مریم صانع پور
