در این کتاب، سعی شده تا ضمن شناسایی پاتوق و انواع آن، به نحوهی توسعه و اثرگذاری آن بر جریان نوسازی فرهنگی در ایران معاصر، توجه شود. همچنین ضمن شناسایی نحوهی شکلگیری و توسعهی پاتوقها به نوع تعلق آنها به حوزهی عمومی و اثرگذاری در جریان فرهنگسازی و شکلگیری دموکراسی اجتماعی اشاره شده است. بدین منظور در فصل اول با توجه به طرح سوال اصلی "پاتوق چیست؟" مفهوم پاتوق، رابطهی آن با حوزهی عمومی، ویژگیها و انواع آن به بحث گذاشته شده است. در این تعریف، پاتوق به لحاظ جامعهشناختی به محل اجتماعی عدهای از افراد، منتقدان، ادیبان و روشنفکران، اطلاق میشود که بدون وجود آییننامه، قواعد و قوانین در حاشیهی حیات رسمی جامعه به تشکیل اجتماعاتی اقدام میکنند که نتیجهی عمل آنها در مراحل بعدی به اعتراض نسبت به وضعیت موجود میانجامد. فصل دوم به تاریخچهی پاتوق در جهان و ایران و تحول آن، اختصاص یافته است. و فصل سوم دربارهی رابطهی بین پاتوق و تغییر اجتماعی است.
کتاب پاتوق و مدرنیته ایرانی