کتاب سیاه سالی

گاهی شب ها تا صبح مدام کابوس می بینم بعضی وقت ها خواب هایم خیلی زنده و واضح اند. آن حیاط قدیمی تا صبح جلوی چشمانم است و صدای آن در زنگ زده آهنی که هر چند لحظه یک بار توی سرم بسته می.شود گاهی خواب هایم خاکستری و مبهم است هنوز جنگ تمام نشده همه جا تاریک .است فقط خط های روشنی را توی آسمان می بینم که از آنها بمب می ریزد پایین و ناگهان ساختمان ها همدیگر را هل می دهند. همه چیز له و لورده می شود و من از پنجره پرت می شوم بیرون توی تاریکی رو به آسمان آن ته ته ها گم می شوم.