کتاب با روش پارادایمی و تردید در مبانی روش شناختی تجربی، به طور همزمان دو هدف عمده را دنبال می کند:نخست ان که "روش علمی"یگانه و بی همتایی وجود ندارد و آن چه با آن روبروییم،انواع "روش های علمی"می باشد که هیچ یک به لحاظ منطقی لزوما از یکدیگر برتر و ارجح نیستند و روش های متفاوت و بعضا متضادی که دانشمندان در دوره های مختلف مورد استفاده قرار داده اند،در واقع ناشی از فهم و زبان متمایزی بوده است که آنها در مواجهه با واقعیات به کار می برده اند.دوم آن که علم در یک حرکت نهانی بنیادین به سوی نسبی باوری و تاویل باوری گام برداشته است. این بدان معناست که"افق انتظار"علوم انسانی و علوم تجربی به یکدیگر نزدیک شده اند ودیگر در برابر هم قرار ندارند.
کتاب ساختار و ماهیت روش شناسی در علم سیاست
قومس