1. خانه
  2. /
  3. کتاب شاهنامه فردوسی 10 : از پادشاهی لهراسب تا پایان هفت خوان اسفندیار

کتاب شاهنامه فردوسی 10 : از پادشاهی لهراسب تا پایان هفت خوان اسفندیار

3.7 از 1 رأی

کتاب شاهنامه فردوسی 10 : از پادشاهی لهراسب تا پایان هفت خوان اسفندیار

کتاب دهم - پهلوانی
shahname
٪15
85000
72250
معرفی کتاب شاهنامه فردوسی 10 : از پادشاهی لهراسب تا پایان هفت خوان اسفندیار
کتاب "شاهنامه فردوسی - جلد 10: از پادشاهی لهراسب تا پایان هفت خوان اسفندیار" اثر سید علی شاهری، بخشی از مجموعه بازنویسی‌شده شاهنامه ابوالقاسم فردوسی است که با نثری ساده و روان به روایت داستان‌های حماسی شاهنامه پرداخته و آن‌ها را به شیوه‌ای قابل فهم برای نوجوانان و علاقه‌مندان به ادبیات کلاسیک ایرانی ارائه می‌کند. این جلد ادامه‌ای بر مجلد نهم مجموعه شاهنامه است و به بررسی پادشاهی لهراسب و ماجراهای اسفندیار می‌پردازد.
کتاب با شرح پادشاهی لهراسب آغاز می‌شود. در ابتدا، شاهری به توصیف به پادشاهی رسیدن لهراسب می‌پردازد که به دستور کیخسرو به تخت نشسته و به بلخ سفر می‌کند. در اینجا، لهراسب تصمیم می‌گیرد آتشگاهی در بلخ بنا کند که به نام آذربرزین شناخته می‌شود. سپس، داستان فرزندان لهراسب، زریر و گشتاسب، معرفی می‌شود. گشتاسب پس از ماجرای سفر به روم و بازگشت از آنجا، با داستان‌های جدید و چالش‌های جدید روبرو می‌شود. این بخش از کتاب، به معرفی شخصیت‌ها و ماجراهایی می‌پردازد که پیش از شروع داستان‌های اسفندیار در شاهنامه رخ می‌دهند. یکی از مهم‌ترین بخش‌های این جلد، ماجرای "هفت خوان اسفندیار" است. اسفندیار که قصد دارد دو خواهر خود، همای و به‌آفرید، را از دست دشمنان نجات دهد، باید هفت خوان را پشت سر بگذارد. در این مسیر، اسفندیار با چالش‌هایی روبرو می‌شود که در هر مرحله آن‌ها را با شجاعت و حکمت پشت سر می‌گذارد. نکته‌ای که در این بخش قابل توجه است این است که اسفندیار هر بار که از یک خان پیروز بیرون می‌آید، وضو می‌گیرد و نماز شکر می‌خواند. این عمل اسفندیار نشان‌دهنده روحیه دینی و تقدس شخصیت اوست که در مقابل سختی‌ها و مبارزات خود همیشه به خداوند اعتماد دارد. سید علی شاهری، در این کتاب، علاوه بر بازنویسی داستان‌ها به گونه‌ای ساده و روان، تلاش کرده تا عناصری از فرهنگ ایرانی و ارزش‌های اخلاقی را در قالب این داستان‌های حماسی به نسل جوان منتقل کند. استفاده از زبان ساده باعث می‌شود نوجوانان که ممکن است از خواندن متن‌های کلاسیک دشوار و پیچیده اجتناب کنند، به راحتی با این آثار ارتباط برقرار کنند. همچنین، کتاب تلاش دارد تا زمینه‌ای برای آشنایی نوجوانان با شاهنامه و مفاهیم آن از جمله شجاعت، وفاداری، حکمت و تقدس فراهم کند. کتاب شاهنامه فردوسی - جلد 10، همانند دیگر جلدهای این مجموعه، فرصتی برای نوجوانان فراهم می‌آورد تا به دنیای حماسی ایران باستان وارد شوند و با شخصیت‌های بزرگ تاریخ ایران آشنا شوند. این مجموعه 18 جلدی که توسط سید علی شاهری نوشته شده، علاوه بر اینکه برای نوجوانان مناسب است، برای هر علاقه‌مند به ادبیات کلاسیک و فرهنگ ایرانی نیز جذابیت دارد.
در نهایت، کتاب شاهنامه فردوسی - جلد 10 نه تنها یک بازنویسی از شاهنامه فردوسی است، بلکه به عنوان یک دروازه ورود به دنیای شاهنامه و ادب کلاسیک ایران عمل می‌کند. این اثر می‌تواند برای کسانی که به دنبال مطالعه آثار حماسی و آشنایی بیشتر با فرهنگ و تاریخ ایران هستند، مفید واقع شود. با توجه به ساختار ساده و جذاب این کتاب، این اثر برای هر گروه سنی که به داستان‌های حماسی و فرهنگ ایرانی علاقه دارد، مناسب است.
درباره ابوالقاسم فردوسی
درباره ابوالقاسم فردوسی
ابوالقاسم فردوسی طوسی (زادهٔ ۳۲۹ هجری قمری – درگذشتهٔ ۴۱۶ هجری قمری، در طوس خراسان)، شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، است. برخی فردوسی را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند که از شهرت جهانی برخوردار است. فردوسی را حکیم سخن و حکیم طوس گویند.
پژوهشگران سرودن شاهنامه را برپایهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری از زمان سی سالگی فردوسی می‌دانند. تنها سروده‌ای که روشن شده از اوست، خود شاهنامه است. شاهنامه پرآوازه‌ترین سرودهٔ فردوسی و یکی از بزرگ‌ترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی است. فردوسی شاهنامه را در ۳۸۴ ه‍.ق، سه سال پیش از برتخت‌نشستن محمود، به‌پایان برد و در ۲۵ اسفند ۴۰۰ ه‍.ق برابر با ۸ مارس ۱۰۱۰ م، در هفتاد و یک سالگی، تحریر دوم را به انجام رساند. سروده‌های دیگری نیز به فردوسی منتسب شده‌اند، که بیشترشان بی‌پایه هستند. نامورترین آن‌ها به صورت مثنوی به نام یوسف و زلیخا است. سرودهٔ دیگری که از فردوسی دانسته شده، هجونامه‌ای در نکوهش سلطان محمود غزنوی است. برابر کتابشناسی فردوسی و شاهنامه، گردآوری ایرج افشار، با به‌شمارآوردن سروده‌های منسوب به فردوسی مانند یوسف و زلیخا تا سال ۱۳۸۵، تعداد ۵۹۴۲ اثر گوناگون در این سال‌ها نوشته شده‌است.
فردوسی دهقان و دهقان‌زاده بود. او آغاز زندگی را در روزگار سامانیان و هم‌زمان با جنبش استقلال‌خواهی و هویت‌طلبی در میان ایرانیان سپری کرد. شاهان سامانی با پشتیبانی از زبان فارسی، عصری درخشان را برای پرورش زبان و اندیشهٔ ایرانی آماده ساختند و فردوسی در هنر سخنوری آشکارا وامدار گذشتگان خویش و همهٔ آنانی است که در سده‌های سوم و چهارم هجری، زبان فارسی را به اوج رساندند و او با بهره‌گیری از آن سرمایه، توانست مطالب خود را چنین درخشان بپردازد. در نگاهی کلی دربارهٔ دانش و آموخته‌های فردوسی می‌توان گفت او زبان عربی می‌دانست، اما در نثر و نظم عرب چیرگی نداشت. او پهلوی‌خوانی را به‌طور روان و پیشرفته نمی‌دانست، اما به‌گونهٔ مقدماتی مفهوم آن را دریافت می‌کرد. به‌هرروی، در شاهنامه هیچ نشانه‌ای دربارهٔ پهلوی‌دانی او نیست.
مقالات مرتبط با کتاب شاهنامه فردوسی 10 : از پادشاهی لهراسب تا پایان هفت خوان اسفندیار
آشنایی با 10 شاعر برجسته در ادبیات فارسی
آشنایی با 10 شاعر برجسته در ادبیات فارسی
ادامه مقاله
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب شاهنامه فردوسی 10 : از پادشاهی لهراسب تا پایان هفت خوان اسفندیار" ثبت می‌کند