ایزاک امانویلوویچ بابل (Isaak Emmanuilovich Babel) (زاده ۱۳ ژوئیه ۱۸۹۴ -درگذشته ۲۷ ژانویه ۱۹۴۰) نویسنده یهودیتبار روس و از بزرگ‌ترین نویسندگان روسیه در قرن بیستم است. از این نویسنده تعداد زیادی داستان کوتاه، بخش‌هایی ناتمام از یک رمان و چندین فیلمنامه باقی‌مانده است.
اولین مجموعه از آثار وی به زبان انگلیسی در سال ۱۹۹۲ توسط دخترش ناتالی بابل گردآوری شد و انتشار یافت.
وی در می ۱۹۳۹ دستگیر و در سال ۱۹۴۰ به اتهام خیانت به شوروی و جاسوسی اعدام شد. وی سه بار ازدواج کرد و از خود سه فرزند باقی گذاشت. بابل همیشه از ماکسیم گورکی به عنوان استاد و راهنمای خود نام می‌برد.
ایزاک بابل همچون اکثر روشنفکران و نویسندگان انقلاب بلشویکی روسیه دلبسته آرمان‌ها و اهداف کمونیسم بود. اما بعد از آغاز حکومت ترور و وحشت کمونیست‌ها، آنچنان سرخورده و مأیوس شد که به مخالفان آن پیوست و سرانجام به دست رژیمی که زمانی حامی‌اش بود، اعدام شد. سال‌ها بعد در دورهٔ موسوم به استالین‌زدایی از این نویسنده اعاده حیثیت شد.
فضای داستان‌های وی سرشار از طنزی درخشان و گزنده است. آدم‌ها، مکان‌ها و اتفاقات داستان‌های وی همچون خود انقلاب، مملو از بدویت، خون و نزاع و درگیری‌اند. از درخشان‌ترین نوشته‌های وی داستان کوتاه «گی دو موپاسان» است که در واقع ادای دینی به نویسنده فرانسوی گی دو مو پاسان است.