کارل لُویت متولد ۹ ژانویه ۱۸۹۷ در مونیخ و درگذشته ۲۶ مه ۱۹۷۳ در هایدلبرگ، فیلسوف آلمانی-یهودی و شاگرد هایدگر بود. مانند بسیاری از یهودیان و هم‌کارانش در دوران حاکمیت نازیها در رایش سوم، آلمان را ترک کرد که ۵ سالش (۱۹۳۶ - ۱۹۴۱) را در ژاپن به سر برد ولی در سال ۱۹۵۱ برای تدریس فلسفه به هایدلبرگ بازگشت. مهم‌ترین آثار او از هگل تا نیچه است، که به بررسی زوال فلسفهٔ کلاسیک آلمان می‌پردازد و تاریخ جهانی و حصول رستگاری: مبانی الهیاتی فلسفهٔ تاریخ، که در آن کوشش می‌کند "معنای بسیاری از حوادث تاریخ معاصر را با تکیه بر مفاهیم الهیات مسیحی و اُسوهٔ رستگاری عیسوی توضیح دهد."
