زردشت هوش‌ور جغرافیدان انسانی و پزشکی، استادیار و محقق دانشکده بهداشت دانشگاه تهران و مؤلف، سال ۱۳۱۰ در یکی از محلات قدیم تهران متولد شد. زردشت هوش‌ور در خانواده‌ای فرهنگی تربیت یافت و مدارج علمی را طی کرد. وی دانش‌آموخته دبیرستان دارالفنون است. تحصیلات دانشگاهی را از سال ۱۳۳۸ در دانشگاه تهران، در رشته جغرافیای انسانی آغاز کرد، در سال ۱۳۴۳ به استخدام دانشگاه تهران درآمد و در سال ۱۳۷۵ با رتبه استادی از همان دانشگاه بازنشسته شد. زردشت هوش‌ور در سال ۱۳۵۱ به گروه پژوهشگران سازمان بهداشت جهانی پیوست و به عنوان جغرافیدان گروه انتخاب شد و در پروژه مطالعه سرطان مری در شمال ایران شرکت کرد. تحقیقات وی از آذربایجان غربی آغاز و به بجنورد ختم می‌شد. دراین سفر سه‌ماهه به همراهی یک راننده وی شب‌ها را در چادر سپری می‌کرد و از اولین شرایط زندگی که غذای مناسب باشد محروم بود. اما این سختی‌ها نتیجه خوبی داشت. او علاوه بر انجام وظیفه، به هر روستا که می‌رسید به روابط علت و معلولی بیماری‌های شایع اقلیمی توجه داشت. او در صدد اثبات فرضیه‌ای بود که «بسیاری از بیماری‌ها متأثر از اقلیم اند». سرانجام این تحقیقات تألیف کتاب «مقدمه‌ای بر جغرافیای پزشکی ایران» می‌باشد. وقتی که کتاب به دست استاد دکتر محمد حسن گنجی رسید، به او لقب «پدر جغرافیای پزشکی ایران» داد.
