عبدالله عروی (متولد 7 نوامبر 1933) مورخ رمان نویس و فیلسوف مورخی، به زبان عربی و فرانسوی است. وی یکی از روشنفکران برجسته مراکش به حساب می آید. عروی در سال 1933 در آزمور متولد شد. مادرش وقتی دو ساله بود درگذشت. او قبل از ورود به دبستان عمومی در هفت سالگی، در كوتاب تحصیل كرد و در آنجا از سال 1941 تا 1945 تحصیل كرد. در سال 1945 ، وی برای تحصیل در دانشكده سیدی محمد در مراكش، یك جایزه دریافت كرد، كه در آنجا 5 سال ماند. پس از آن از سال 1949 تا 1951 در Lycée Lyautey در کازابلانکا و Lycée Gourand در Rabat از 1951 تا 1953 تحصیل کرد. وی در سال 1953 baccalauréat خود را بدست آورد و سپس به تحصیل در تاریخ و اقتصاد، در انستیتوی d'udtudes Politiques در پاریس پرداخت. در سال 1958، او موفق به اخذ مدرک دیپلمات d'études شد. وی پس از دریافت ادعای خود در مطالعات اسلامی در ژوئن سال 1963، به عنوان استادیار تاریخ در دانشگاه محمد پنجم رباط منصوب شد. در سال 1976، وی با پایان نامه ای با عنوان "Les Origines sociales et kulturlles du Nationalisme marocain 1830-1912" از دکترا d'Etat دفاع کرد و در سال 1977 منتشر کرد. عروی در دانشگاه محمد V تا سال 2000 تدریس می کرد.
