احمد بهجت (قاهره ، 15 نوامبر 1932 - 11 دسامبر 2011) نویسنده و روزنامه نگار مصری بود. از کودکی، او عمدتاً به دلیل دشواری هایش در انطباق ماهیت مزاحم خود با شدت نظم و انضباط در مدرسه، در یک فضای آشفته زندگی می کرد. بنابراین، او اغلب تأکید کرده است که خاطره ای از مجازات هایی که از معلمان دریافت کرده است دارد. از سنین کودکی اشتیاق به ادبیات را نشان داد و بسیار تحت تأثیر عمویش رشاد رشدی، که استاد ادبیات انگلیسی بود، قرار گرفت. پدرش همچنین معلم زبان انگلیسی و تاریخ بود. بهجت از طریق روزنامه نگاری در سال 1955 شروع به غوطه وری در دنیای ادبیات کرد. وی از جمله دیگران به عنوان رئیس و سردبیر رادیو و تلویزیون مصر کار کرده است و به دلیل فعالیت خود در روزنامه ها و رادیوها شهرت زیادی در روزنامه نگاری کسب کرده است. وی همچنین چندین فیلم نامه برای تلویزیون نوشت. اما کارهای وی در زمینه ادبیات به ویژه با مقاله هایی در زمینه رمان، خاطرات و مذهب بسیار جالب توجه است.
