محمدعلی مرادی (۱۳۳۷ در اصفهان - ۳۱ تیر ۱۳۹۷ در تهران) فیلسوف، روشنفکر، پژوهشگر فلسفه، منتقد فیلم و فعال سیاسی چپ‌گرای اهل ایران بود. او به سبب پژوهش‌هایش در رابطه با موضوعات فلسفی، به‌ویژه در حوزهٔ ایدئالیسم آلمانی و نیز دیدگاه‌هایش در رابطه با بررسی علمی فرهنگ شناخته شده‌است. محمدعلی مرادی در سال ۱۳۳۷ در اصفهان به دنیا آمد. او در سال‌های پیش از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ به عنوان عضو حزب توده ایران به فعالیت سیاسی پرداخت. پس از انقلاب نیز اواخر دهه ۶۰ فعال بود و همزمان با سرکوب نیروهای چپ در ایران، در سال ۱۳۶۸ دست از فعالیت‌های سیاسی کشید و برای تحصیل و فعالیت‌های علمی در زمینه فلسفه به آلمان رفت.
محمدعلی مرادی تحصیلات خود را در رشته‌های فلسفه، جامعه‌شناسی و اسلام‌شناسی در دانشگاه فرای و دانشگاه برلین انجام داد. او پایان‌نامهٔ مقطع کارشناسی ارشد خود را در رشتهٔ فلسفه با موضوع «مفهوم مفهوم در سنجش خردناب» و پایان‌نامهٔ خود را در مقطع دکترا با موضوع «آگاهی و خودآگاهی نزد فیشته آغازین (۱۷۷۴)» دفاع کرد. پس از فارغ‌التحصیلی، به تدریس و پژوهش فلسفه و به‌طور مشخص در حوزهٔ ایده‌آلیسم آلمانی به ویژه از کانت تا هگل پرداخت.
محمدعلی مرادی در زمان اقامت در آلمان مجاز به دریافت تابعیت این کشور شناخته شد. اما در هنگام امضای مدارک، از امضای یک گواهی که در آن قید شده‌بود «اگر میان آلمان و کشوری که از آن آمده‌ای تخاصمی ایجاد شود، باید به نفع آلمان بجنگی»، از امضای آن سند خودداری کرد و از دریافت تابعیت آلمان منصرف شد.