فرانسیسکو خوزه گویا یا فرانسیسکو خوسه گویا (Francisco José de Goya y Lucientes) (زادهٔ ۳۰ مارس ۱۷۴۶ - درگذشتهٔ ۱۶ آوریل ۱۸۲۸) نقاش و چاپگر اسپانیایی بود. وی مهمترین هنرمند اسپانیایی اواخر قرن 18 و اوایل قرن نوزدهم به حساب می آید و در طول زندگی طولانی خود مفسر دوران خود بوده است. از فرانسیسکو گویا به عنوان آخرین بازماندگان نسل استادان کهنه‌کارِ* اروپایی (لقبی که به نقاشان اروپاییِ پیش از قرن نوزدهم اطلاق می‌شد) یاد می شود. او از پیشگامان دوران پیش از مدرنیسم است که فلسفهٔ ذهنی و تکنیک به کار رفته در آثارش، سال‌ها بعد مورد استفادهٔ نقاشان بزرگی چون ادوار مانه و پابلو پیکاسو قرار گرفت. وی بعد از یک تب شدید، در سال ۱۷۹۲ ناشنوا شد و این باعث درون‌گرایی و کناره‌گیری او گردید. بدنبال سکته مغزی از ناحیه راست فلج شد و از رنج در اثر ضعف بینایی و عدم دسترسی کافی به مواد نقاشی در 16 آوریل 1828 در سن 82 سالگی در گذشت.
